ترکیب‌سازی در آثار عبدالقادر بیدل

یکی از دلایل دیرآشنایی و ابهام زبان بیدل، نوع ساخت ترکیبات اوست که بر اثر دگرگون کردن قراردادهای رایج زبان و شکستن قراردادهای ادبی پیشین انجام گرفته است. ویژگی کلی این گونه ترکیبات آن است. که در کنار هم نشاندن واژگان، حالت طبیعی ندارد و حالت تصنع و برقراری روابط ساختگی میان آن‌هاست؛ از طرف دیگر، پی هم آمدن واژه‌های متعدد که هر کدام قابلیت ساخت ترکیبی خاص دارد، تزاحم ترکیب‌ها را به وجود آورده و مسیر شناخت ترکیب و خوانش ابیات را دشوار کرده است. این پژوهش در پی آن است که با بررسی مسائل مطرح شده، به چگونگی ساخت ترکیب‌های بیدل بپردازد. روش تحقیق به صورت اسنادی و با استفاده از امکانات کتابخانه‌ای و شیوه تحلیل محتوا و طبقه بندی داده‌هاست. بایستگی مطالعه پیرامون بیدل در زبان و ادبیات فارسی، اهمیت و ضرورت این تحقیق را مشخص می‌کند و نتیجه‌ی حاصل از آن، برجسته کردن ترکیب‌سازی به عنوان یکی از ویژگی‌های سبکی بیدل است.